Zjawisko victim culture
Spis treści
Typy kultur na podstawie systemów wartości
Wśród współczesnych społeczeństw można wyróżnić trzy wiodące kultury oparte na wyznawanych systemach wartości. Są to:
- Kultura winy – w kulturze tej charakterystyczne jest twierdzenie, że że jeżeli sprawca zrobi coś niemoralnego, cały ciężar winy spoczywa na nim oraz on powinien się za ten czyn wstydzić. Swoistym hamulcem jest wzbudzenie poczucia winy, które pojawi się po dokonaniu danego czynu. Przykłady: Nie wolno kraść, bo jest to nie w porządku do właściciela. Chyba nie chciałbyś, żeby to tobie coś ukradziono? Pomyśl, jak może poczuć się właściciel skradzionej rzeczy.
- Kultura wstydu – kultura ta odznacza się myśleniem, że kiedy sprawca zrobi coś niemoralnego, to hańbą okrywa się nie tylko on jako jednostka, ale również sprowadza wstyd na grupę, wewnątrz której funkcjonuje. Przykład: Jeżeli coś ukradniesz, przyniesiesz wstyd nie tylko sobie, ale też całej naszej rodzinie.
- Kultura strachu (znana również jako kultura lęku) – charakteryzuje się rozumowaniem, że najskuteczniejsza w powstrzymywaniu przed dokonywaniem niemoralnych czynów jest groźba kary bądź zemsty jako konsekwencji. W tym wypadku strach jest czynnikiem wymuszającym funkcjonowanie w przyjętych w danej społeczności normach. Przykład: Jeżeli jesteś na tyle odważny, żeby kraść, to rób to śmiało, tylko nie chciej wiedzieć, co zrobię z tobą później za te kradzieże.
Mapa przedstawiająca obszary występowania kultury winy, wstydu oraz strachu
Czym jest victim culture?
Victim culture znana również jako victimhood culture (polskie odpowiedniki: "kultura ofiarnicza", "kultura bycia ofiarą") jest pewnego rodzaju zjawiskiem społecznym polegającym na szukaniu wsparcia poprzez poszkodowaną w danym konflikcie grupę/jednostkę wśród osób trzecich[1]. Zachowanie te przyczynia się do podniesienia statusu ofiary oraz stawianie jej na szczycie drabiny społecznej. Stoi to w opozycji do tzw. kultury wstydu oraz kultury winy. Zjawisko victim culture obejmuje również propagowanie postaw usprawiedliwiających działania prowadzące do autowiktymizacji[2] jednostki bądź grupy społecznej.
Geneza victim culture
Victim culture a zjawisko mikroagresji
Victim culture jako forma patologii społecznej
Skutki promowania victim culture
Victim culture oraz propagowanie jej niosą za sobą negatywne skutki społecznych.
- Promowanie szkodliwych postaw społecznych
- Upowszechnienie tzw. postawy płatka śniegu (ang. "snowflake")
- Szerzenie tzw. postprawdy – postprawda to, najogólniej mówiąc, kreowanie opinii o danym zjawisku nie na podstawie obiektywnych faktów, ale subiektywnych uczuć i emocji. Używanie postprawdy w życiu publicznym i debatach sprowadza się gry na emocjach oraz wzbudzeniu tym sensacji.
- Tworzenie tzw. "bezpiecznych przestrzeni" – bezpieczna przestrzeń (ang. "safe space") to przestrzeń w realnym świecie bądź w Internecie, której założeniem jest zapewnienie komfortu wszystkim osobom w niej przebywającym. Bezpieczne przestrzenie starają się ograniczyć do minimum kontakt z negatywnymi bodźcami mogącymi wywołać dyskomfort. Społeczności w safe space'ach zapewniają również bezkrytyczne wsparcie swoim członkom. Ludzie skupieni w takich "bańkach" nie są odporni na jakąkolwiek krytykę w ich kierunku, oczekują nieustannego wsparcia i pochwał nawet wtedy, kiedy robią coś źle.
- Wprowadzanie cenzury oraz autocenzura
Wpływ victim culture na mężczyzn
Źródła i przypisy
- ↑ https://pl.wikipedia.org/wiki/The_Rise_of_Victimhood_Culture, data i godzina dostępu: 17.09.2021, godz. 20:03
- ↑ Proces stawania się ofiarą, który zainicjowany jest poprzez samą ofiarę.